Houvast aan het ongrijpbare

Op bijzondere momenten, als het leven even niet zo leuk en lief voor me is, hou ik me vast aan niets. Tenminste niet iets wat ik echt kan vastpakken. Ik houd me vast aan het ongrijpbare. Met mijn aandacht en energie reis ik dan naar datgene wat ik nodig heb, zodat ik me daarna weer beter voel. Vaak is dat mijn broer Eric, sterrenstof sinds 28-2-1990.

Vandaag is het 31 jaar geleden dat hij is verongelukt. Toen ik vanochtend met mijn gezin naar zijn begraafplaats ging, besefte ik hoeveel ik ontleen aan mijn rouwproces. En ik dat doorgeef aan mijn kinderen. Overleven in rouw, leerde me om mijn broer anders vast te pakken. In mijn verdriet en gemis wilde ik niets liever dan hem vastpakken, maar dat zou nooit meer gaan. Ik ben gaan leren om hem vast te houden met mijn aandacht en liefde.

Ik vertel de kinderen dat ik nooit veel op de begraafplaats ben geweest. Ik had zelf geen plek, een graf of een urn nodig, om aan hem te denken. De plek die mij houvast geeft, zit in mijn hart en in mijn herinneringen. Ik sluit mijn ogen, ga met mijn energie naar hem toe en breng ons samenzijn weer tot leven. Terwijl ik met mijn gezin daar zo sta, vertellen we elkaar met een grap en een grol wat we zelf zouden willen. Een graf, een urn, een brandend vlot, een hangertje of een potje op de vensterbank. Eric doet smakelijk mee in het gesprek in mijn hoofd. Ik vertel ze wat hij zegt en ze lachen vertederd.

Precies dit gesprek, waarin ik doorgeef hoe Eric er bij is op dat moment, dat is zo ongrijpbaar en zo ver weg van het begrijpbare. Door het te delen met mijn kinderen, laat ik ze zien wat houvast aan het ongrijpbare voor mij heeft betekent. Het is een krachtige hulpbron als het even tegenzit. Ga naar je hart en houd je vast aan het ongrijpbare. Het is niets anders dan pure liefde her-inneren. Dankbaar pakken we elkaar vast en genieten van een prachtige dag.

Weet jij wat jou houvast is als het even tegen zit? Ik ontmoet jou en je houvast graag in een gesprek.

Liefs

NB: Ieder mens heeft in zijn leven hulpbronnen en houvast nodig. Het biedt troost, steun, hoop en kracht. Als je je hulpbron of houvast kent, helpt het je om hindernissen in het leven te dragen. In gesprekken gaan we altijd samen op zoek naar wat jouw hulpbron is of wat je houvast geeft. Het is een kracht die er altijd is, zelfs als denkt dat je niets meer hebt.

‍